Diferencia entre revisiones de «Main Page/eu»
De Atlas Etnográfico de Vasconia
(Página creada con «====[/atlas/agricultura/Siega-de-trigo-Gesaltza-1950.jpg|Gari-igitatzea. Gesaltza (G), c. 1950. Iturria: Gasteizko Udal Artxiboa: Enrique Guinea Funtsa.|Satsitu ta jorratu...») |
|||
Línea 2: | Línea 2: | ||
<languages /> | <languages /> | ||
− | |||
− | |||
{{DISPLAYTITLE: Euskal Herriko Atlas Etnografikoa}} | {{DISPLAYTITLE: Euskal Herriko Atlas Etnografikoa}} |
Revisión actual del 16:55 11 mar 2020
Familia bereko lau belaunaldi. Ajangiz (B), 1977. Iturria: Segundo Oar-Arteta, Etniker Euskalerria Taldeak.
Etxea eta Familia Euskal Herrian
Etxea eta Familia Euskal Herrian
Familia da etxea egituratzen duen muina; etxeek eta haietan bizi diren familiek sendotzen eta egituratzen dituzte auzotasuna eta gizartea.
Etxeko Elikadura Euskal Herrian
Etxeko Elikadura Euskal Herrian
XVII. mendetik aurrera artoak eta XIX. mendetik aurrera patatak irauli egin zuten euskaldunen dieta.
Haur Jolasak Euskal Herrian
Haur Jolasak Euskal Herrian
Parte-hartzaile bat edo batzuk makurtu egiten dira, “astoa” esan ohi zaion jarrera hartuta, eta gainerakoek haien gainetik jauzi egin edo pasa behar dute.
Herri Medikuntza Euskal Herrian
Herri Medikuntza Euskal Herrian
Nolako gaitza, halako erremedioa.
Euskal Herriko Ohikuneak Jaiotzatik Ezkontzara
Euskal Herriko Ohikuneak Jaiotzatik Ezkontzara
Gertaera garrantzitsu guztiekin gertatzen zen bezala, eztei-bazkaria etxean egiten zen.
Heriotza Ohikuneak Euskal Herrian
Heriotza Ohikuneak Euskal Herrian
Heriotza auzokoen esparruan gertatu ohi zen, eta horrek protagonismo handia ematen zion hileta-etxeari.
Abeltzaintza eta Artzaintza Euskal Herrian
Abeltzaintza eta Artzaintza Euskal Herrian
Leku jakin batzuetan abeltzaintza era ganaduaren hazkuntza librea irauteko, ondoko baldintzak izan dira beharrezkoak: herri-lurrak egotea, larreei probetxua ateratzea libre izatea eta abere-taldeak hara eta hona libre ibiltzeko aukera edukitzea.
Nekazaritza Euskal Herrian
Nekazaritza Euskal Herrian
Liho-sailak eta baratzeak ziren nekazaritza-guneko piezarik delikatuenak, kutunenak nekazariaren jabetza partikularraren ikuskeran, haren familia-ondarean gehien sartuta zeudenak.