Diferencia entre revisiones de «Presentacion Ritos funerarios en vasconia/eu»

Revisión actual del 08:59 6 sep 2019

Otros idiomas:

Etxeko heriotza ohikuneak ikertzen dira. Heriotza iragartzen duten zantzuekin hasten da. Horrez gain, hilzoria kontatzen da, hil-hurrenari emandako arreta eta egoera hori luzatzeko edo eteteko motiboak. Ondoren, etxea eta hil-hurrenaren gela biatikoa jasotzeko prestatzeko errituak deskribatzen dira.

Heriotza gertatu ondoren, etxeko jarduerak gelditu egiten dira, eta hildakoaren etxea dolutan dago. Heriotza komunikatzeko tenorea da. Gorpua meztitzen da, gorpua beilatzen da, hildakoaren gela egokitzen da eta hildakoa hilkutxan kokatzen da; gero, andariek elizara eramango dute hileta-bidetik. Hortik aurrera, hileta-segizioak, lutoz jantzita abagunerako, ordena jakin bati jarraituko dio, eta lehentasuneko lekua izango dute eskaintzak daramatzatenek. Ibilgailuen sarrerak aldaketa sakonak eragin ditu ohitura horietan.

Ondoren, parrokiako gertaerak deskribatzen dira, hala nola, hileta-elizkizunak eta urteurreneko mezak; baita elizetako hilobietan egiten ziren eskaintzak ere. Hileta-mezaren aurreko edo ondorengo hilobiratzea, hildakoaren etxerako itzulera eta hileta-oturuntzak eta doluaren janzkera eta iraupena. Hildako fidelengatik egindako oroitza kolektiboak, herrialdean heriotzaren inguruan sortutako kofradia eta erlijio-elkarte ugariak eta ehorzketa moduak. Azkenik, agertuei eta arima herratuei buruzko sineskeriak eta kondaira herrikoiak.

* * *

85 herritan egindako landa lana (Araba: 18; Bizkaia: 17; Gipuzkoa: 13; Nafarroa: 18; Euskal Herri kontinentala: 19). 1990ean egindako ikerketa kanpaina. Liburukiaren argitalpena: 1993, berrargitalpena: 2005). Funtsezkoa izan zen Etniker taldeak 1987-89 biurtekoan, Jose Miguel Barandiaran bekaren laguntzaz, Euskal Herri kontinentalean jasotako informazioa, inkesta Pirinioen iparraldeko hiru lurraldeetako 69 herritan aplikatuz bildua; obra horretarako aukeratutako 19 inkestatako materialak hartu ziren batez ere kontuan.

@@ Línea 1: / Línea 1: @@
 <languages></languages>
-Hemengo liburu honekin On Joxemigel Barandiarangoak eratu eta eragin zuen Atlas Etnografikoaren lanak, aurrera darrai. Honetara gauzatuz doa berak gogo beroz bultzatu zuen egitasmoa, lehenaren ezagutza, nondik gatozen jakitea laguntasuna da gaur egun zer garen ulertzeko uste baitzuen.
+Etxeko heriotza ohikuneak ikertzen dira. Heriotza iragartzen duten zantzuekin hasten da. Horrez gain, hilzoria kontatzen da, hil-hurrenari emandako arreta eta egoera hori luzatzeko edo eteteko motiboak. Ondoren, etxea eta hil-hurrenaren gela biatikoa jasotzeko prestatzeko errituak deskribatzen dira.
-La profundización en el pasado de nuestro pueblo es una tarea apasionante donde se unen la ciencia y la investigación. Es una labor que sólo puede hacerse partiendo del trabajo de campo y conjugándolo con una minuciosa y selectiva labor de elaboración en la que intervienen la recopilación y la selección de tradiciones y costumbres, y su encuadramiento cultural mediante los documentos y escritos que nos han llegado a través de los tiempos. Este quehacer es el que han emprendido los Grupos Etniker de Euskalerria con el estímulo y la ayuda de la Consejería de Cultura del Gobierno Vasco.
-Este trabajo, coordinado y dirigido por Ander Manterola, tiene por finalidad facilitarnos el conocimiento de nuestra cultura en sus distintas manifestaciones y difundirlo a través de la publicación de este Atlas que está diseñado en varios volúmenes.
-Las dos primeras entregas de este Atlas Etnográfico de Vasconia, dedicadas a ''La Alimentación Doméstica ''y a ''Juegos Infantiles, ''tuvieron una extraordinaria acogida y han sido objeto de críticas elogiosas. Los dos estudios son una muestra de la importancia que tiene la transmisión de nuestras tradiciones a través de las generaciones en aspectos que definen el acervo cultural de un pueblo.
-Continuando con esa labor de recuperación y difusión de nuestro patrimonio, que es uno de los objetivos de la política cultural del Gobierno Vasco, se presenta este tercer tomo titulado ''Ritos Funerarios en Vasconia.''
+Heriotza gertatu ondoren, etxeko jarduerak gelditu egiten dira, eta hildakoaren etxea dolutan dago. Heriotza komunikatzeko tenorea da. Gorpua meztitzen da, gorpua beilatzen da, hildakoaren gela egokitzen da eta hildakoa hilkutxan kokatzen da; gero, andariek elizara eramango dute hileta-bidetik. Hortik aurrera, hileta-segizioak, lutoz jantzita abagunerako, ordena jakin bati jarraituko dio, eta lehentasuneko lekua izango dute eskaintzak daramatzatenek. Ibilgailuen sarrerak aldaketa sakonak eragin ditu ohitura horietan.
-En este amplio estudio podemos conocer y examinar al pueblo vasco en sus costumbres, sus comportamientos individuales y de grupo, sus sentimientos y sus creencias, así como las tradiciones que han acompañado a la muerte. De hecho la manera que tiene un pueblo de cuidar a los moribundos y despedir a sus muertos nos habla de su planteamiento ante la vida misma.
+Ondoren, parrokiako gertaerak deskribatzen dira, hala nola, hileta-elizkizunak eta urteurreneko mezak; baita elizetako hilobietan egiten ziren eskaintzak ere. Hileta-mezaren aurreko edo ondorengo hilobiratzea, hildakoaren etxerako itzulera eta hileta-oturuntzak eta doluaren janzkera eta iraupena. Hildako fidelengatik egindako oroitza kolektiboak, herrialdean heriotzaren inguruan sortutako kofradia eta erlijio-elkarte ugariak eta ehorzketa moduak. Azkenik, agertuei eta arima herratuei buruzko sineskeriak eta kondaira herrikoiak.
-A través de su extenso capitulado, en esta obra se describe el conjunto de los actos que componen el ritual funerario: Los hechos que tienen lugar en la casa mortuoria como la administración del Viático y el velatorio del difunto; los ritos que acompañan el traslado del féretro a la iglesia en cortejo por los caminos mortuorios; las exequias fúnebres y las ofrendas realizadas en las sepulturas, hasta los lugares y modos de enterramiento y los cementerios. Ello da cuenta de la gran labor investigativa realizada por Etniker en la que se han recogido tradiciones populares de las áreas tanto vascófonas como castellanoparlantes y francófonas. Confiamos que servirá de consulta y análisis, al igual que fueron los anteriores, a otros investigadores así como al público en general.
+<div align="center"><nowiki>* * *</nowiki></div>&nbsp;
-<p style="text-align: right;"><span style="font-size:smaller;">'''M. Karmen Garmendia Lasa'''<br/> Consejera de Cultura del Gobierno Vasco</span></p>
-{{DISPLAYTITLE: Presentación}}
-&emsp;
-Contenidos de la Presentación:
+herritan egindako landa lana (Araba: 18; Bizkaia: 17; Gipuzkoa: 13; Nafarroa: 18; Euskal Herri kontinentala: 19). 1990ean egindako ikerketa kanpaina. Liburukiaren argitalpena: 1993, berrargitalpena: 2005). Funtsezkoa izan zen Etniker taldeak 1987-89 biurtekoan, Jose Miguel Barandiaran bekaren laguntzaz, Euskal Herri kontinentalean jasotako informazioa, inkesta Pirinioen iparraldeko hiru lurraldeetako 69 herritan aplikatuz bildua; obra horretarako aukeratutako 19 inkestatako materialak hartu ziren batez ere kontuan.
 <div class="subindice">
-=== [[Introduccion_Ritos_funerarios_en_vasconia|Introducción]] ===
-=== [[El_medio_natural_y_humano_Ritos_funerarios_en_vasconia|El medio natural y humano]] ===
+<div style="margin-left:0cm;"></div>
-=== [[Preambulo_Ritos_funerarios_en_vasconia|Preámbulo]] ===
+== [[Preambulo_Ritos_funerarios_en_vasconia/eu|Heriotz ohikuneak eta euren ibilbidea]] ==
 </div>
-{{#bookTitle:Ritos funerarios en Vasconia | Ritos_funerarios_en_vasconia}}
+{{DISPLAYTITLE: Aurkezpena}} {{#bookTitle:Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian | Ritos_funerarios_en_vasconia/eu}}