Cambios

Saltar a: navegación, buscar
Página creada con «Ezkontza gehienbat neska eta mutil gazteen arteko kontua zen. Gazteria zen ezkongaiekin batera elizarantz abiatzen zena, musika eta suziriekin, eta alaitasun giroan. Neskar...»
Ezkontzeko ez zegoen urtesasoi jakinik; bizi­moduak berak edo lanaldiak zehazten zuen hori. Ahal zela ez ziren Garizuman ezkontzen, ezta abenduan ere, elizak ez baitzuen onar­tzen belaziorik ez ezkontzarik egun horietan. Nahiz eta meza eta belazioko ohikunea ezkontzarako ezinbestekoak izan ez, elizaren aholkuak kontuan izan ohi zituzten.
El casamiento era sobre todo una cosa de jóvenes; ellos formaban el cortejo nupcial que se desplazaba a pie hasta la iglesiaEzkontza gehienbat neska eta mutil gazteen arteko kontua zen. Gazteria zen ezkongaiekin batera elizarantz abiatzen zena, acompa­ñando a los novios con músicamusika eta suziriekin, cohetes y algarabíaeta alaitasun giroan. Mozas eran quienes engalanaban el temploNeskaren lagu­nek janzten zuten eliza dotore, y amigos y amigas de los desposados cantaban para dar brillantez al actoeta bi ezkon­gaien lagunek abestu egin ohi zuten, meza alaitzeko. Jóvenes amigos de los contrayentes, ''ezkonlagunak, ''eran también quienes actuaban de testigos, ''lekuko­akLekukoak ere ezkonlagunen artean aukeratzen zituzten, ''y firmaban el acta matrimonialezkontza-agirian beraien sinadura jarriz. Es la juven­tud la edad para matrimoniarGaztaroa zen ezkontzarako sasoia.
Con el transcurso del tiempo a este grupo juvenil que formaba el cortejo nupcial se fue­ron adhiriendo otros estamentos. Primera­mente el grupo doméstico que paulatinamente se fue ampliando a familiares más alejados. Luego se impuso el uso de los padrinos que al principio eran los del bautismo; después éstos cedieron su lugar a los padres de los contrayen­tes. El número de los invitados se ha incremen­tado considerablemente aunque los jóvenes sigan desempeñando un papel nada desdeña­ble en el acto religioso y posterior celebración.
127 728
ediciones