<languages></languages>
{{#bookTitle:Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian|Ritos_funerarios_en_vasconia/eu}}__TOC__
La actividad que se lleva a cabo durante los oficios religiosos en cada una de las sepulturas domésticas, singularmente en la de la casa del difunto el día de las exequias y durante el período de luto, está subordinada a la ceremonia que tiene lugar en el altar principal bajo la dirección del celebrante. En el transcurso de la misa queda patente esta dependencia entre lo que ocurre en ambos «altares», el principal y el doméstico. Por lo que respecta a las ofrendas, se pone de manifiesto en el momento del ofertorio de la misa cuando las oferentes se acercan á las gradas del altar para hacer entrega de las ofrendas al sacerdote después de besarle el extremo de la estola o del manípulo. En la sepultura doméstica, las representantes de cada familia encienden luces a sus antepasados, sacan responsos en sufragio de sus almas e incluso fue el lugar que sirvió de túmulo en los funerales de cuerpo no presente. <div style="margin-left:0cm;"></div>
[[File:7Elizako hilobi sinbolikoaren gainean, etxekoandrea buru duten belaunaulkietan edo aulkietan, eskaintzak gainean hartzeko oihala jartzen da.163 Ajuar de sepulturaHorrela, hilobiek etxeko hileta-aldareak dirudite, ezaugarritzat argien, ogien eta errespontsuen eskaintzak egiteko eginak izatea dutenak; eta iraganean animalienak, okelenak eta bestelako janarienak. Amezketa (G) Elizkizunetan etxeko hilobi bakoitzean egindako jarduera, bereziki hilaren etxean hileten egunean eta lutoaren garaian, aldare nagusian meza-emaileak zuzenduta egiten den zeremoniaren mende dago.jpg|frame|Ajuar de sepulturaMezak irauten duen bitartean argi geratzen da bi «aldareetan», nagusian eta etxekoan, gertatzen direnen artean dagoen mendekotasun harremana. Amezketa (G)Eskaintzei dagokienez, mezako eskaintzan geratzen da argi, eskaintzaileak aldareko harmailetara hurreratzen direnean apaizari eskaintzak emateko haren estolaren edo manipuluaren barrenari musu eman eta gero. Fuente: Antxon AguirreEtxeko hilobian, familia bakoitzeko ordezkariek argiak pizten dizkiete beren arbasoei, errespontsuak ateratzen dituzte haien arimen alde eta are tumulua ere izan zen hura batzuetan, Grupos Etniker Euskalerriagorpurik gabe egindako hiletetan.]]<div class="subindice">Apartados:=== [[Ofrenda_de_luces._Argi_egitea|Ofrenda de lucesArgi eskaintza. Argi egitea]] ====== [[Ofrenda_de_panesEuskal herritarren artean sakon sustraitutako ohitura izan zen, indarrean hirurogeiko hamarkadara arte —Vatikanoko II. Kontzilioarekin abiatutako erreforma liturgikoa—, hilei egindako argi eskaintza. Hileta elizkizunak ospatu bitartean, beste garai batean, kiribildutako kandela eta kandelatxo ugari egoten zen piztuta etxeak parrokiako elizan zeukan hilobian, eta han luzaz jarraitzen zuten hileta elizkizunen ondoren. Printzipioz, tradizioa izan da etxeko hilobiko argiei piztuta iraunaraztea, parrokiako meza nagusia egiten den bitartean urtean zehar zehaztu gabeko denbora batez, baina arreta berezia eskaintzen zitzaien denbora gutxi zela hildakoak zeuzkaten etxeetako hilobiei. Piztuta iraunarazten ziren hilen oroimenezko meza edo elizkizunetan eta jai liturgiko garrantzitsuenetan. Etxeko hilobiak tenpluan egokitzen zitzaion lekua hartu ohi bazuen ere, hileta elizkizunetan, batzuetan, hilaren etxeko hilobia nabarmentzeko, hura hilkutxaren atzean jartzen zen, eta, hartan, hilaren etxeko emakumeak kokatzen ziren. Hilobiaren argi eskaintzarako aktibazioak garrantzi berezia hartzen zuen heriotza bat gertatzen zenean._OfrendaHilaren etxeko hilobiak eta haren aldamenekoek argiak eskaintzen zituzten hileta elizkizunak iraun bitartean, ondra-ogia|Ofrenda de panesmezetan, bederatziurrenetan eta urteburuko mezetan. Eskaintza horietako batzuk eskaintzaileak eta beste emakume batzuek hileta segizioan eramandakoak ziren, tenpluan elizkizuna hasi baino lehen egindako beste eskaintza batzuk gehituta. Hileta elizkizunak iraun bitartean, honako erritual hau egiten zen: eskaintzaren garaian, hilaren etxeko hilobiko emakumeetako bat, edo, bestela, haren izenean, ''andere serora'' edo emakume elizaina, aldarera hurreratzen zen, eskuan eskaintza zuela, apaizari emateko, eta haren gainean edo beste esku batean argi bat. Apaiza harengana joaten zen, presbiteriotik jaitsita, eskaintza hartzeko, estola edo manipulua emanez musu eman ziezaion, eta, horren ondoren, bakoitza bere lekura itzultzen ziren biak. Ofrenda-ogia]] === === [[Ofrendas_de_dinero_en_la_sepultura._Errespontsuak|Ofrendas de dinero en la sepulturaDiru eskaintzak hilobian. Errespontsuak]] ====== [[Antiguas_ofrendas_de_animales|Antiguas ofrendas de animales]] ===</div>Hilobi gainean edo eliz atarian utzi eta, hilaren arimaren aldeko otoitz bat esan zezan, apaizari ematen zitzaion limosnari esaten zioten herritarrek errespontsua. Limosna eta otoitza eskatzen dituen ekintza horri deitzeko askotan erabili da ''«sacar responsos»'' edo «errespontsuak atera» esaldia. Elizatorraz edo albaz eta estola beltzez jantzitako apaizak errespontsu bat errezatzen zuen: ''Paternoster'' bat esaten zuen, eta, ondoren, hilobia gurutzearen zeinuarekin ur bedeinkatuz ihinztatzen edo bedeinkatzen zuen, eskari hauek errezitatzen zituen bitartean: ''Requiem aeternam dona ei Domine'' (...). ''Requiescat in pace''. Errezatutako otoitz bakoitzari (errespontsua) sari txiki bat zegokion, halako moldez non errezoen kopurua eskainitako diruaren araberakoa zen. Diruzko eskaintza horiek antzina hilobian helburu berarekin uzten ziren ogiak ordezkatu zituzten, denborak aurrera egin ahala. {{DISPLAYTITLE: XVII. OFRENDAS Y SUFRAGIOS EN LA SEPULTURAESKAINTZAK ETA ESKARIAK HILOBIAN. ARGIAK, OLATAK, HILOTOITZAKHIL-OTOITZAK}} {{#bookTitle:Ritos Funerarios en Vasconia Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian| Ritos_funerarios_en_vasconia/eu}}
