Cambios

Isurialde atlantikoan pixkanaka alde batera uzten joan ziren XX. mendean zehar, eta desagertzen azkena guztien artean erabiliena izan zen, garia. Beste zereal bat, artoa, lurraldearen alderdi honetako hezetasunari hobeto egokitutakoa, garrantzitsuago egin zen, baina azken hamarkadetan, batez ere animalien bazkarako erabilia dagoeneko, baztertuta geratu da hori ere.

Lekadunak, XVII. mendeaz geroztik gutxienez, zerealekin txandakatzen ziren eta zeregin bikoitza zuten: lurra aberastu laboreen txandaketetan eta elikagai izan aziendarentzat zein gizakientzat.

Laboreak ernamuindu ondoren, edo landatu ostean denbora tarte bat pasatu eta gero, zaintzako lan batzuk egin beharra egoten zen garapen optimoa bermatzeko: jorratu, lurreztatu, ureztatu eta abar; zeregin horien arteko ohikoena jorratzea zen.

{{DISPLAYTITLE: V. EREITEA ETA LABOREEN ZAINTZA}} {{#bookTitle:Nekazaritza Euskal Herrian|Agricultura_en_vasconia/eu}}