Cambios

Lastaira erretzea auzokideei zegokien zeregina zen. Barandiaranek iradokitzen du objektuak erretzea hileta-eskaintza edo hileta-erritua izan daitekeela, antzinako sakrifizioen sinbolo<ref>José Miguel de BARANDIARAN. ''Estelas funerarias del País Vasco. ''. Donostia, 1970, 25 or.</ref>. Erreketa hori erritualizatuta zegoen eta hilaren etxetik gertuen zegoen bidegurutzean egin behar zen. Batzuetan elizarako bidean egiten zen, ''eleizbidea'', baina beti heriotza gertatu zen etxetik gertu. Erreketa egitean, auzokideek aitagure bat edo beste otoitz batzuk errezatzen zituzten. Herri batzuetan sua ihinztatzen zen ur bedeinkatuz. Erreketaren lekuan geratzen ziren errautsek gogora ekartzen zuten inguruan norbait hil zela eta handik pasatzen ziren oinezkoek hildakoaren arimaren alde erregutzen zuten<ref>Bonifacio de Echegarayk zioen ohitura hori azaltzeko esaten zutela haren xedea zela oinezkoek errautsei esker jakitea norbait hil zela inguruan eta haren arimaren alde erregutzea, eta eransten zuen ez zela hori motibo nagusia, espiritu gaiztoak suntsitzea baizik. ''«Es este un caso más en que hábitos supersticiosos se justifican por una aplicación cristianamente piadosa»''. «Kasu honetan, beste batzuetan bezala, sineskeriazko ohitura bat zuritzen da kristautasunaren ikuspegitik elizkoia den aplikazio bati esker». Vide «La vecindad. Relaciones que engendra en el País Vasco» in RIEV, XXIII (1932) 25. or.</ref>.