Diferencia entre revisiones de «Atlas etnografico de vasconia/eu»

De Atlas Etnográfico de Vasconia
Saltar a: navegación, buscar
(Página creada con «Kide bakoitzak bere herrian egiten du ikerketa, eta landa-memoria bat idazten du. Lurralde-talde bakoitzeko arduradunek lortutako emaitzak ebaluatzen dituzte.»)
 
(No se muestran 10 ediciones intermedias del mismo usuario)
Línea 1: Línea 1:
 +
__TOC__
 
<languages></languages>
 
<languages></languages>
 
Euskal Herriko Atlas Etnografikoa José Miguel de Barandiaranek garatutako ikerketa etnografikoko proiektu bat da; euskal herriaren kultura tradizionalaren eta haren bilakaeraren ikerketa du xede.
 
Euskal Herriko Atlas Etnografikoa José Miguel de Barandiaranek garatutako ikerketa etnografikoko proiektu bat da; euskal herriaren kultura tradizionalaren eta haren bilakaeraren ikerketa du xede.
Línea 18: Línea 19:
 
Kide bakoitzak bere herrian egiten du ikerketa, eta landa-memoria bat idazten du. Lurralde-talde bakoitzeko arduradunek lortutako emaitzak ebaluatzen dituzte.
 
Kide bakoitzak bere herrian egiten du ikerketa, eta landa-memoria bat idazten du. Lurralde-talde bakoitzeko arduradunek lortutako emaitzak ebaluatzen dituzte.
  
La información recopilada no solo hace referencia a lo acontecido en tiempos pasados sino también a la situación actual y a las transformaciones que se han experimentado.
+
Bildutako informazioak ez dio iraganean gertatutakoari soilik erreferentzia egiten; izan ere, egungo egoera eta gertatu diren aldaketak ere aintzat hartzen ditu.
  
== Proceso de redacción y edición ==
+
== Idazketa eta argitalpen prozesua ==
  
Para la elaboración de los distintos tomos del Atlas se requiere una Secretaría Técnica con personal y medios para llevar a cabo este trabajo. Desde un inicio se ubica en el Departamento de Etnografía de Labayru Fundazioa, en Derio (Bizkaia). Cuenta con los locales para el trabajo de redacción, con una amplia biblioteca de tema vasco y otra especializada en etnografía. Desde 1988 trabaja en esta sede el equipo de redacción en contacto con los responsables territoriales y los distintos investigadores. En la misma se reciben las memorias etnográficas de todas las localidades encuestadas así como el material gráfico que las acompaña.
+
Atlasen liburukiak egiteko Idazkaritza Teknikoa behar da, lan hori egiteko langileekin eta bitartekoekin. Labayru Fundazioaren Etnografia Arloan kokatu zen hasieratik, Derion (Bizkaia). Bi lokal ditu idazketa lanerako; horretarako, euskal gaien liburutegi zabala dauka, bai eta etnografian espezializatutako beste bat ere. 1988az geroztik, idazketa taldeak egoitza honetan egiten du lan, lurralde-taldeen arduradunekin eta ikertzaileekin kontaktuan. Han jasotzen dira inkesta egindako herri guztietako memoria etnografikoak, baita hari laguntzen dion material grafikoa ere.
  
Dado que el proceso de investigación y recopilación de datos se realiza más rápidamente que la elaboración de cada tomo correspondiente, ambos procesos están desligados en el tiempo. Eso ha permitido que se hayan podido completar prácticamente todos los grandes apartados del citado cuestionario Etniker de modo que estos materiales se encuentran a la espera de su elaboración. Aparte de la razón explicada hay otra de mayor peso que justifica que se adelante la investigación de campo y es que teniendo en cuenta que se da una notable importancia a los conocimientos de los informantes de mayor edad, la demora en la misma acarrearía una notable pérdida de datos.
+
Datuak ikertzeko eta biltzeko prozesua dagokion liburuki bakoitzaren lanketa baino lehen egiten denez, bi prozesuak bata bestetik aparte daude denboran. Horrek ahalbidetu du Etniker galdetegiko atal handi ia guztiak osatu ahal izatea, halako moldez non material horiek lantzeko geratu diren. Azaldutako arrazoi horretaz gain, bada pisu handiagoko beste bat landa-laneko ikerketa aurreratzea justifikatzen duena; izan ere, edade handieneko informatzaileen ezagutzari garrantzi handia ematen zaionez, horretan atzeratzeak datu galera nabarmena eragingo luke.
  
Una vez que se inicia la elaboración de un tomo del Atlas estos materiales se clasifican y se ordenan previamente. A la vez se recaba toda la bibliografía relacionada con el tomo en preparación. Aquí tienen un papel importante las publicaciones previas a la realización de la campaña de investigación y que siguen una metodología similar ya que hay que tener en cuenta que la recopilación etnográfica promovida por Barandiaran comenzó a inicios del pasado siglo XX con la publicación del Anuario de Eusko Folklore en 1921.
+
Atlasaren liburuki baten lanketa hasten denean, material hauek sailkatu eta ordenatu egiten dira aurretik. Aldi berean, prestatzen ari den liburukiarekin lotutako bibliografia osoa biltzen da. Horretan, garrantzitsuak dira ikerketa kanpaina egin aurretik antzeko metodologia bati jarraituz egindako argitalpenak, kontuan hartu behar baita Barandiaranek sustatutako bilketa etnografikoa XX. mendearen hasieran jarri zela abian ''Anuario de Eusko Folklore''-ren argitalpenarekin, 1921ean.
  
El proceso de redacción es laborioso dada la extensión de cada tomo y el elevado número de memorias que se manejan. Para la edición del tomo se lleva a cabo una tarea de selección de material gráfico, tanto aportado por los encuestadores como de origen bibliográfico.  
+
Idazketa prozesua nekeza da, liburuki bakoitzaren tamaina handiarengatik eta lantzen diren memorien ugaritasunarengatik. Liburukia argitaratzeko, material grafikoaren aukeraketa bat egiten da, hala inkestatzaileen ekarpena denarena nola jatorri bibliografikoa duenarena.  
  
Se han editado ocho tomos:
+
Zortzi liburuki argitaratu dira:
  
* La alimentación doméstica. 1990
+
* Etxeko elikadura. 1990
* Juegos infantiles. 1993
+
* Haur jolasak. 1993
* Ritos funerarios. 1995
+
* Hileta errituak. 1995
* Ritos del nacimiento al matrimonio. 1998
+
* Jaiotzatik ezkontzara arteko errituak. 1998
* Ganadería y pastoreo. 2000
+
* Abeltzaintza eta artzaintza. 2000
* Medicina popular. 2004
+
* Herri medikuntza. 2004
* Casa y familia. 2011
+
* Etxea eta familia. 2011
* Agricultura. 2017
+
* Nekazaritza. 2017
{{DISPLAYTITLE: Atlas Etnográfico de Vasconia}}
+
{{DISPLAYTITLE: Euskal Herriko Atlas Etnografikoa}}

Revisión actual del 08:21 9 sep 2019

Otros idiomas:
Inglés • ‎Español • ‎Euskera • ‎Francés

Euskal Herriko Atlas Etnografikoa José Miguel de Barandiaranek garatutako ikerketa etnografikoko proiektu bat da; euskal herriaren kultura tradizionalaren eta haren bilakaeraren ikerketa du xede.

1962an euskal atlas kultural bat egin beharra planteatu zen. Gerraosteak geldiarazi egin zituen hogeita hamarreko hamarkadan hasitako gizarte aldaketak, baina hirurogeiko hamarkadaren hasieran eraldaketa orokor bat nabari zen bizitzaren arlo guztietan.

1965ean Etnologiako Europako Nazioarteko Konferentziak, Stockholmen egina, Europa osoan gertatzen ari ziren aldaketak kontuan hartuta, atlas etnografikoak egin behar zirela aldarrikatu zuen, giza taldeen eta gizarte tradizionalen ezaugarri kulturalak jasoko zituzten landa-laneko inkesten bitartez.

1968an, Zaragozan egindako kongresu batean, Barandiaranek izenburutzat Bosquejo de un atlas etnográfico del pueblo vasco zeukan komunikazioa aurkeztu zuen (Euskal herriaren atlas etnografiko baten zirriborroa).

Hainbat hamarkadatan argitalpen etnografikoetan eta aurretik taldean egindako hiru ikerlanetan pilatutako eskarmentuarekin, Etniker Taldeek Gipuzkoako Ataun herrian 1987an egindako XII. Bilera Nagusian Atlas Etnografikoa egiten hastea proposatu zen. Horretarako, Eskualdearteko Zuzendaritza Batzorde bat sortu zen, lurralde-talde bakoitzeko arduradunek osatua, ikerketa eta idazketa antolatzeko. Lurralde-taldeak, halaber, entitate handiagoko egitura baten barruan konfederatu ziren, Etniker Euskalarria izenekoa.

Ikerketa prozesua

Zuzendaritza Batzordeak zehazten du zein izango den hurrengo urteko edo urteetako ikerketa kanpaina, eta kide guztiei jarraitu beharreko inkesta ematen zaie. Lurralde-talde bakoitzeko arduradunek lurraldeko eskualde desberdinetan kokatutako herrietan egiteko ikerketak planifikatzen dituzte. Aldian behin bilerak egiten dira, ikerketan sortutako zailtasunak konpontzeko.

Atlasaren liburuki bakoitzak, batez beste, ikerketa 70 herritan egitea eskatzen du, eta galdetegia 450-500 informatzaileri aplikatzen zaie.

Kide bakoitzak bere herrian egiten du ikerketa, eta landa-memoria bat idazten du. Lurralde-talde bakoitzeko arduradunek lortutako emaitzak ebaluatzen dituzte.

Bildutako informazioak ez dio iraganean gertatutakoari soilik erreferentzia egiten; izan ere, egungo egoera eta gertatu diren aldaketak ere aintzat hartzen ditu.

Idazketa eta argitalpen prozesua

Atlasen liburukiak egiteko Idazkaritza Teknikoa behar da, lan hori egiteko langileekin eta bitartekoekin. Labayru Fundazioaren Etnografia Arloan kokatu zen hasieratik, Derion (Bizkaia). Bi lokal ditu idazketa lanerako; horretarako, euskal gaien liburutegi zabala dauka, bai eta etnografian espezializatutako beste bat ere. 1988az geroztik, idazketa taldeak egoitza honetan egiten du lan, lurralde-taldeen arduradunekin eta ikertzaileekin kontaktuan. Han jasotzen dira inkesta egindako herri guztietako memoria etnografikoak, baita hari laguntzen dion material grafikoa ere.

Datuak ikertzeko eta biltzeko prozesua dagokion liburuki bakoitzaren lanketa baino lehen egiten denez, bi prozesuak bata bestetik aparte daude denboran. Horrek ahalbidetu du Etniker galdetegiko atal handi ia guztiak osatu ahal izatea, halako moldez non material horiek lantzeko geratu diren. Azaldutako arrazoi horretaz gain, bada pisu handiagoko beste bat landa-laneko ikerketa aurreratzea justifikatzen duena; izan ere, edade handieneko informatzaileen ezagutzari garrantzi handia ematen zaionez, horretan atzeratzeak datu galera nabarmena eragingo luke.

Atlasaren liburuki baten lanketa hasten denean, material hauek sailkatu eta ordenatu egiten dira aurretik. Aldi berean, prestatzen ari den liburukiarekin lotutako bibliografia osoa biltzen da. Horretan, garrantzitsuak dira ikerketa kanpaina egin aurretik antzeko metodologia bati jarraituz egindako argitalpenak, kontuan hartu behar baita Barandiaranek sustatutako bilketa etnografikoa XX. mendearen hasieran jarri zela abian Anuario de Eusko Folklore-ren argitalpenarekin, 1921ean.

Idazketa prozesua nekeza da, liburuki bakoitzaren tamaina handiarengatik eta lantzen diren memorien ugaritasunarengatik. Liburukia argitaratzeko, material grafikoaren aukeraketa bat egiten da, hala inkestatzaileen ekarpena denarena nola jatorri bibliografikoa duenarena.

Zortzi liburuki argitaratu dira:

  • Etxeko elikadura. 1990
  • Haur jolasak. 1993
  • Hileta errituak. 1995
  • Jaiotzatik ezkontzara arteko errituak. 1998
  • Abeltzaintza eta artzaintza. 2000
  • Herri medikuntza. 2004
  • Etxea eta familia. 2011
  • Nekazaritza. 2017