Cambios

Saltar a: navegación, buscar

Laurel bendecido ereinotz bedeinkatua

2 bytes eliminados, 16:02 9 jul 2019
sin resumen de edición
En Gorozika (B), el día de Ramos, se hacía esta bendición según el testimonio recogido a la informante María Legarra:
''Bizperan, sagatza mendittik ekarri, zurittu, kurtziek eiñ, eperdijek zorroztu, lurrien sartzeko; kargatxue eiñ eta sagatzan azalaz batu. Erramu goizian, erremolleta eder bat eiñ ereñotza ta erramuegaz. Zeiñek baño zeñek karga polittena eitten. Eleizara, amarretako mezara mutikoak eroan, ostan- tzien ostantzien aittek edo amak. Eleizan, egaletan, altaran, edozein lekuten, eurre partien izten zien. Abadiek bedeinkatu ondoren, kargak etxera eta an gorde. Bakotxak berie ezetzen alak. San Gregorio Letañek: Okara, San Gregorijora, Kanposanture iru bider, eta Bizkergire. Andik gatz bedeinkatue ekarten zan etxera. Pasko egunien Eleizan bedeinkatuten zan ure, etxera ekarten zan, urte guztireko. Maie tzien kurtzek ipintzen zien, atien, kamaran, kortan, sabaijen, txarrikortan eta soloetan. Solo bakotzien bat edo iru. Etxien egozan ur bedeinkatu ta gatzaz, kurtzek bedeinkatuten zien, kredo bat erreseuaz. Kurtzek ustelduarte soloetan.''
(La víspera [del día de Ramos], se traían a casa ramas de sauce, se pelaban y se hacían cruces, se les afilaban las puntas para poder clavarlas en tierra, se hacían haces. El día de Ramos por la mañana, se hacía un haz o ramillete con ramas de laurel y romero, afanándose todos en hacer el mejor ramillete. Los chicos o el padre o la madre los llevaban a la misa de las diez. Se bendecían en la iglesia, colocándolos en el altar mayor o en los laterales. Era difícil conocer el ramillete de cada uno. Se traían a casa. La costumbre se ha perdido de cinco años para acá.
127 728
ediciones