127 728
ediciones
Cambios
sin resumen de edición
Etxean, bertako bat galdu izanagatik mina agertuz, etxekoek eta senideek bazkari bat egiten zuten elkartasunean, defuntuaren eta ‹‹aurretik etxetik joandako» guztien alde otoitz eginez. Apaizak edo lehen auzokoak zuzentzen zuen otoitza. Bazkari horretan defuntuaren alde limosna eman zuten guztiak, hau da, mezakoak izaten ziren mahaikide.
Herri bakoitzeko ohiturak aginduko duen epe baten, etxekoek mugatuta izango dituzte euren gizarte-harremanak. Hildakoaren aldeko elizkizun guztietan egon beharko dute bitarte horretan eta, hildakoarekin nolako ahaidetasunahaidetasun-lotura izan, halako dolu edo lutu ezaugarriak ezaugarriak ageri beharko dituzte euren soineko jazkeranjazkeran.
[[File:7.4_Un_enterrement_a_Ornans_fragment_Peinture_de_Gustave_Courbet_1849_Musee_d_Orsay_Paris.png|frame|''Un enterrement à Ornans'' (fragment). Peinture de Gustave Courbet, 1849. Musèe d 'Orsay. Paris. Fuente: Bornay, Erika: ''El siglo XIX''. Tomo VIII de ''Historia Universal del Arte''. Barcelona, Edit. Planeta, 1986.]]