Diferencia entre revisiones de «Resumen Ritos funerarios en vasconia/eu»

De Atlas Etnográfico de Vasconia
Saltar a: navegación, buscar
(Página creada con «''Ritos Funerarios en Vasconia ''(Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian) Euskal Herriko Etniker Taldeek eginiko ikerlan etnografikoa da, On Joxemiel Barandiarangoak eratutako Eu...»)
 
m (FuzzyBot trasladó la página Ritos funerarios en vasconia RESUMEN/eu a Resumen Ritos funerarios en vasconia/eu sin dejar una redirección: Parte de la página traducible «Ritos funerarios en vasconia RESUMEN»)
 
(No se muestran 10 ediciones intermedias de otro usuario)
Línea 1: Línea 1:
 
<languages></languages>
 
<languages></languages>
''Ritos Funerarios en Vasconia ''(Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian) Euskal Herriko Etniker Taldeek eginiko ikerlan etnografikoa da, On Joxemiel Barandiarangoak eratutako Euskal Herriko Atlas Etnografikoaren zati dena. Liburu hau, Atlaseko X.a, gaurdaino argitaratuen artean hirugarrena da. Aurreragoko biak, ''La Alimentación Doméstica en Vasconia ''(Etxeko Elikadura Euskal Herrian) eta ''Juegos Infantiles en Vasconia ''(Haur Jokoak Euskal Herrian) 1990ean eta 1993an kaleratuak dira.  
+
''Ritos Funerarios en Vasconia ''(Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian) Euskal Herriko Etniker Taldeek eginiko ikerlan etnografikoa da, On Joxemiel Barandiarangoak eratutako Euskal Herriko Atlas Etnografikoaren zati dena. Liburu hau, Atlaseko X.a, gaurdaino argitaratuen artean hirugarrena da. Aurreragoko biak, ''Alimentación Doméstica en Vasconia ''(Etxeko Elikadura Euskal Herrian) eta ''Juegos Infantiles en Vasconia ''(Haur Jokoak Euskal Herrian) 1990ean eta 1993an kaleratuak dira.  
  
La investigación se ha llevado a cabo en el territorio de Vasconia, situado en el occidente de Europa, ocupando un área que se extiende entre los ríos Adour al norte y Ebro al sur. Está integrado por dos administraciones políticas englobadas en el Estado Español (Comunidad Autónoma del País Vasco y Comunidad Foral de Navarra) y una parte del Departamento Francés de Pyrénées Atlantiques. El conjunto suma una superficie de 20.531 Km<sup>2</sup> y cuenta con una población de 2.937.151 habitantes (año 1990).  
+
Ikerlana Euskal Herrian egin da, Europako mendebaldean, iparraldean Aturri ibaitik hasi hegoaldean Ebro ibairaino hedatzen den herrialdean. Espainiako Estatuko bi administrazio politikok (Euskal Autonomi Elkartea eta Nafarroako Foru Komunitatea) eta Frantziako Pyrénées Atlantiques Departamentuak osatzen dute hau. Guztira 20.531 km<sup>2</sup> ditu eta 2.937.151 biztanle (1990. urteko datuak).  
  
El trabajo de campo se ha realizado en 85 localidades distribuidas por Alava, Bizkaia, Gipuzkoa, Navarra, Basse-Navarre, Labourd y Soule. La selección de las poblaciones encuestadas se ha hecho atendiendo la diversidad regional del territorio objeto de estudio así como a la de las zonas (rural, urbana ''y ''costera) donde se ha efectuado. El cuestionario etnográfico utilizado figura en la ''Guía para una encuesta etnográfica ''(Cap. II. Usos del Grupo Doméstico) de D. José Miguel de Barandiarán ''y ''específicamente en las preguntas que hacen referencia al rito de pasaje de la muerte (cuestiones 11.238 a 11.272).  
+
Tokian tokiko lana Araba, Bizkaia, Gipuzkoa, Nafarroa, Nafarroa Beherea, Lapurdi eta Zuberoako 85 herritan egin da. Herriok aukeratzeko erizpide, ikertu nahi izan den lurralde bakoitzeko banaketa berezia eta eskualde-moten ugaritasuna (baserria, hiria eta kostaldea) hartu izan dira kontuan. Erabilitako galdeketa etnografikoa ''Guía para una encuesta etnográfica ''(Inkesta etnografikorako gida, II. kap., «Etxeko taldearen ohiturak») izan da, On Joxemiel Barandiarangoarena, eta bertan heriotzaren ohikuneei eskaintzen zaizkien galderak batipat (II. 238tik II. 272ra arteko itaunak).  
  
A lo largo de la obra se describe el conjunto de los actos que componen el ritual funerario. En primer lugar aquéllos que tienen lugar en la casa mortuoria: agonía, recepción de los Sacramentos, comunicación de la muerte, amortajamiento del cadáver, velatorio del muerto. Seguidamente los ritos que acompañan el traslado del féretro a la iglesia: caminos mortuorios, composición e indumentaria de la comitiva fúnebre, ofrendas en el cortejo, la celebración de las exequias.  
+
Obraren hariari jarraituz, heriotzarekin lotura duten ohikuneek beraiekin batera dakartzaten ekintzak deskribatzen dira. Hasteko hildakoaren etxean egiten direnak: hilzoria, Elizakoak, hilme-zukariak, hilaren beztitzea, gaubela. Gero hilkutxa elizaraino eramateari lotzen zaizkionak: andabideak, ahokuaren osakera eta dolu jantziak, aurrogia eta eskeintzak, hileta-meza.  
  
Varios capítulos se dedican a describir las sepulturas simbólicas ubicadas en las iglesias y las ofrendas de luces, panes y dinero que tenían lugar en ellas así como la evolución de los modos de enterramiento. Se estudian también los ritos que acompañaban el regreso del duelo a la casa mortuoria, los ágapes funerarios, el periodo de luto guardado por la familia y los días dedicados a conmemorar a los muertos.  
+
Zenbait kapitulutan elizako jarlekuak deskribatzen dira, hildakoei eskeinitako argiak, ogiak eta diruak, eta lur-emateko moduen aldakuntza. Honekin batera segizioak encera berriro egiten duen bidea, bertan egin ohi ziran otorduak eta etxekoen dolu-aldia eta hildakoei eskeinitako egunak eta ospakizunak.  
  
En apartado de las creencias se exponen los hechos considerados como presagios de muerte, así como las creencias sobre el destino del alma y los relatos sobre aparecidos y ánimas errantes.  
+
Sineskerien atalean heriotzaren zantzutzat jotzen diren gertakizunak bildu ditugu, arima nora doan azaltzen duten sinesmenak eta arima herratuei buruzko kontakizunak.  
  
Tanto los dos volúmenes anteriores como éste dedicado a los ritos funerarios y los posteriores que completarán el Atlas etnográfico pretenden estudiar el grupo humano de Vasconia en sus diversas manifestaciones. En este estudio se tiene en cuenta la cultura tradicional tal como ha sido registrada a lo largo de este siglo y las transformaciones contemporáneas que se observan en la misma.
+
Bai lan honen aurreko ale biak, bai heriotz ohikunei eskeinitako hemengo ale honek eta ondoren etorriko direnek ere, Euskal Herriko gizartea aztertzea asmo duen Atlas etnografikoa osatuko dute. Ikerketa honek ohizko kultura, mende honetan zehar bildu izan den neurrian, eta beronen barruan azken aldion agertu izan diren aldaerak ere hartu izan ditu kontuan.
{{DISPLAYTITLE: Resumen}} {{#bookTitle:Ritos Funerarios en Vasconia | Ritos_funerarios_en_vasconia}}
+
{{DISPLAYTITLE: Laburpena}} {{#bookTitle:Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian|Ritos_funerarios_en_vasconia/eu}}

Revisión actual del 08:42 19 jul 2019

Otros idiomas:
Inglés • ‎Español • ‎Euskera • ‎Francés

Ritos Funerarios en Vasconia (Heriotz Ohikuneak Euskal Herrian) Euskal Herriko Etniker Taldeek eginiko ikerlan etnografikoa da, On Joxemiel Barandiarangoak eratutako Euskal Herriko Atlas Etnografikoaren zati dena. Liburu hau, Atlaseko X.a, gaurdaino argitaratuen artean hirugarrena da. Aurreragoko biak, Alimentación Doméstica en Vasconia (Etxeko Elikadura Euskal Herrian) eta Juegos Infantiles en Vasconia (Haur Jokoak Euskal Herrian) 1990ean eta 1993an kaleratuak dira.

Ikerlana Euskal Herrian egin da, Europako mendebaldean, iparraldean Aturri ibaitik hasi hegoaldean Ebro ibairaino hedatzen den herrialdean. Espainiako Estatuko bi administrazio politikok (Euskal Autonomi Elkartea eta Nafarroako Foru Komunitatea) eta Frantziako Pyrénées Atlantiques Departamentuak osatzen dute hau. Guztira 20.531 km2 ditu eta 2.937.151 biztanle (1990. urteko datuak).

Tokian tokiko lana Araba, Bizkaia, Gipuzkoa, Nafarroa, Nafarroa Beherea, Lapurdi eta Zuberoako 85 herritan egin da. Herriok aukeratzeko erizpide, ikertu nahi izan den lurralde bakoitzeko banaketa berezia eta eskualde-moten ugaritasuna (baserria, hiria eta kostaldea) hartu izan dira kontuan. Erabilitako galdeketa etnografikoa Guía para una encuesta etnográfica (Inkesta etnografikorako gida, II. kap., «Etxeko taldearen ohiturak») izan da, On Joxemiel Barandiarangoarena, eta bertan heriotzaren ohikuneei eskaintzen zaizkien galderak batipat (II. 238tik II. 272ra arteko itaunak).

Obraren hariari jarraituz, heriotzarekin lotura duten ohikuneek beraiekin batera dakartzaten ekintzak deskribatzen dira. Hasteko hildakoaren etxean egiten direnak: hilzoria, Elizakoak, hilme-zukariak, hilaren beztitzea, gaubela. Gero hilkutxa elizaraino eramateari lotzen zaizkionak: andabideak, ahokuaren osakera eta dolu jantziak, aurrogia eta eskeintzak, hileta-meza.

Zenbait kapitulutan elizako jarlekuak deskribatzen dira, hildakoei eskeinitako argiak, ogiak eta diruak, eta lur-emateko moduen aldakuntza. Honekin batera segizioak encera berriro egiten duen bidea, bertan egin ohi ziran otorduak eta etxekoen dolu-aldia eta hildakoei eskeinitako egunak eta ospakizunak.

Sineskerien atalean heriotzaren zantzutzat jotzen diren gertakizunak bildu ditugu, arima nora doan azaltzen duten sinesmenak eta arima herratuei buruzko kontakizunak.

Bai lan honen aurreko ale biak, bai heriotz ohikunei eskeinitako hemengo ale honek eta ondoren etorriko direnek ere, Euskal Herriko gizartea aztertzea asmo duen Atlas etnografikoa osatuko dute. Ikerketa honek ohizko kultura, mende honetan zehar bildu izan den neurrian, eta beronen barruan azken aldion agertu izan diren aldaerak ere hartu izan ditu kontuan.