Argi-egilea. Anima luminosa

De Atlas Etnográfico de Vasconia
Saltar a: navegación, buscar

Behin gizon bati atera zitzakon bere ardien erdirat argia. Eta harek beti atakatzen.

Eta undarrian mintzatu zitzakon gizona, eta galdegin zakon hea ze arrangura zien. Eta erran zakon argi-egiliak, baizik-eta arima bat zela hura han ibilki, eta hil aintzinian bere besoetako haur guzier bezela antxu bana emana, bati, eta nahi ziela hari ere eman zezoten, haren partez. Eta gero baziela meza batzuin arrangura, eta meza hek nahi zuzkeela Orrian emanak izan ziten.

Eta ordian gizon hura juan zen gau hutsez Orriarat mezen eman araztera. Eta argi-egiliak etzien gehiago atakatu. (Baigorri-BN).

En cierta ocasión, a un hombre se le apareció en medio de su rebaño una luz que no cesaba de hostigarle.

Finalmente el hombre se decidió a hablarle y le preguntó qué necesitaba. La luz le respondió que era un ánima errante y antes de morir había dispuesto que se entregara un cabrito a cada uno de sus ahijados. Su voluntad se había cumplido respecto a todos menos uno y quería que se respetara su mandato también respecto a aquél. Además de esto también estaba necesitado de algunas misas en su favor, y era su deseo que se celebraran en Orreaga [la Colegiata de Roncesvalles].

Sin más demora, en plena noche, aquel hombre se fue a Orreaga a encargar las misas y la luz no le volvió a hostigar más.