Diferencia entre revisiones de «Txarri-elia. La piara de cerdos»

De Atlas Etnográfico de Vasconia
Saltar a: navegación, buscar
(Página creada con « <div align="right">'''↵''' Volver al apartado principal</div> {{#bookTitle:Ritos Funerarios en Vasconia | Ritos_funerarios_en_vascon...»)
 
 
(No se muestran 2 ediciones intermedias del mismo usuario)
Línea 1: Línea 1:
 +
Baten, seguru, ortik Gallotik Kolaziñorantz joan ei zan andra bat abemariak jo eta gero, eta ba alakoren baten non agertuten jakon txarri-eli bat urrumotsetan. Eta ba berak bigarrenez abemariak errezadu eta orpoetan ar barik kogidu euan etxea.
  
 +
Etxekoak aretan patxada aretan ikusirik esan ei eutsien:
 +
 +
– Txarri-elia diñoskuzu? Zergaitiño ez dozu ba bat etxerako ekam?
 +
 +
– Zagozie ixilik! —erantzun ei eutsien—. Orreek erdia txarria eta erdia arimea dira. Orreekaz egun argiz apartadu obe, zein norberari be kondenadu edo dana dalakoa sugertadu ez egiteko! (Galdakao-B)<ref>Juan Manuel ETXEBARRIA. ''Gorbeia inguruko Etno-Ipuin eta Esaundak''. Bilbao, 1995, p. 278.</ref>.
 +
<br/><br/>
 +
 +
<span style="font-size:90%;">
 +
Al parecer en cierta ocasión una señora fue desde el Gallo hacia Bedia, tras el toque del ángelus del anochecer. Y hete aquí dónde se le aparece una piara de cerdos gruñendo. Rezó las avemarías por segunda vez y a todo correr alcanzó a llegar a casa.
 +
</span>
 +
 +
<span style="font-size:90%;">
 +
Los de casa al verla de semejante traza le dijeron:
 +
</span>
 +
 +
<span style="font-size:90%;">
 +
– ¿Dices haber visto una piara de cerdos? ¿Y cómo no se te ha ocurrido traer uno a casa?
 +
</span>
 +
 +
<span style="font-size:90%;">
 +
– ¡Haced el favor de callaros! —dicen que les contestó— Esos son mitad cerdo y mitad alma. Si te encuentras con ellos incluso en pleno día, mejor alejarte, porque pueden arrastrarte a la condenación o a algo parecido.
 +
</span>
  
  
 
<div align="right">[[Apendice_Relatos_de_aparecidos|'''↵''' Volver al apartado principal]]</div>
 
<div align="right">[[Apendice_Relatos_de_aparecidos|'''↵''' Volver al apartado principal]]</div>
 
{{#bookTitle:Ritos Funerarios en Vasconia | Ritos_funerarios_en_vasconia}}
 
{{#bookTitle:Ritos Funerarios en Vasconia | Ritos_funerarios_en_vasconia}}
 +
&nbsp;

Revisión actual del 17:20 4 jul 2019

Baten, seguru, ortik Gallotik Kolaziñorantz joan ei zan andra bat abemariak jo eta gero, eta ba alakoren baten non agertuten jakon txarri-eli bat urrumotsetan. Eta ba berak bigarrenez abemariak errezadu eta orpoetan ar barik kogidu euan etxea.

Etxekoak aretan patxada aretan ikusirik esan ei eutsien:

– Txarri-elia diñoskuzu? Zergaitiño ez dozu ba bat etxerako ekam?

– Zagozie ixilik! —erantzun ei eutsien—. Orreek erdia txarria eta erdia arimea dira. Orreekaz egun argiz apartadu obe, zein norberari be kondenadu edo dana dalakoa sugertadu ez egiteko! (Galdakao-B)[1].

Al parecer en cierta ocasión una señora fue desde el Gallo hacia Bedia, tras el toque del ángelus del anochecer. Y hete aquí dónde se le aparece una piara de cerdos gruñendo. Rezó las avemarías por segunda vez y a todo correr alcanzó a llegar a casa.

Los de casa al verla de semejante traza le dijeron:

– ¿Dices haber visto una piara de cerdos? ¿Y cómo no se te ha ocurrido traer uno a casa?

– ¡Haced el favor de callaros! —dicen que les contestó— Esos son mitad cerdo y mitad alma. Si te encuentras con ellos incluso en pleno día, mejor alejarte, porque pueden arrastrarte a la condenación o a algo parecido.


 
  1. Juan Manuel ETXEBARRIA. Gorbeia inguruko Etno-Ipuin eta Esaundak. Bilbao, 1995, p. 278.